Erdal Demirkıran’la hasbihal –Haftanın Portresi.
Erdal Demirkıran’la hasbihal adlı yazım Gphaber.com’da ençok okunan yazı oldu. Okuyucularımızın teveccühlerine çok teşekkür ederiz.Erdal bey son derece renkli bir kişilik ve bugüne kadar yazdığı kitaplar ve verdiği seminerlerle adından çok söz ettirdi. Türkiye’de ikinci baskıyı yapan kitap başarılı sayılırken, Demirkıran’ın yazdığı her kitap yüz binleri aşan satış rakamlarına ulaştı.
Demirkıran, bu kez gündemimizi en çok meşgul eden, ancak kimsenin girmeye cesaret edemediği bir alana girdi. Dinde doğru kabul edilen kimi kavramları tartışma gündemine getirdi.
“Azrail’in Secde Ettiği Adam” Demirkıran’ın 9. kitabı olarak piyasaya çıkardı. Azrail’in Secde Ettiği Adam’ı, Kur’an’ın bir tür romanı olarak adlandırmak da mümkün. Yayınladığı son kitapla şimşekleri üzerine çekeceği anlaşılan Erdal Demirkıran ile yeni kitabını konuştuk.
- Erdal Demirkıran’ı biz bugüne kadar hep farklı alanlarda yazdığı iddialı kitaplarla tanıdık. İlk kez farklı bir alanda kitap yazdığını görüyoruz. Dini içerikli bir kitap yazdınız. Üstelik de bunu tartışmalı bir dille ele aldınız. Niye böyle bir alana girdiniz? Daha da önemlisi bu konuyu niçin tartışmalı bir yaklaşımla ele aldınız?
- Ben hep anlaşılmayan ya da yanlış anlaşılan konular üzerine yazıyorum. Bizim insanımızın dehasıyla, aklıyla alay edildiği için, “Dünyanın En Akıllı İnsanıyım” kitabını yazdım.
“Adam nasıl olunur?” sorusuna cevap arıyordum, bu aslında “Bizden adam olmaz” cümlesinin karşılığı idi. Hep başarılı olan insanların hikayesi yazıldı. Ama başarılı olmaya adım kala başarılı olmadığı için hikayesi olmayan insanları anlattığım “İflas Etmenin Yolları” kitabını yazdım. Mesela, insanlara 8 saatlik uyumayı dayattıkları için 8 saat uyumanın zorunlu olmadığını anlatmak için “Aptallar 8 Saat Uyur” kitabını yazdım.
PEYGAMBERİMİZE HAKSIZLIK YAPILDIĞINI GÖRDÜM
- O zaman tarz değiştirmek söz konusu değil. Öyle mi diyorsunuz?
- Kesinlikle tarz değiştirme söz konusu değil. Mesela “Sadece Başbakan Okusun” kitabım var. Daha iyi projeler sunulabilir onları anlattım. Yanlış anlaşılmalar için “Cehennemin Dibine Git” kitabını yazdım. Aşk yanlış anlaşılmış, yanlış ifade edilmiş onu yazdım.
Burada bir haksızlık vardı. Kimse haşa Allah’a haksızlık yapamaz ama Peygamberimiz (SAV) saygısızlık yapıldığını keşfettim. Birilerinin Allah’a iftira ettiğini fark ettim.
- Enteresan. Nasıl haksızlık yapıldığını düşünüyorsunuz?
- Yanlış şu idi. Sözleri Peygamberimize ait ama içeriği Allah kelamı olduğu belirtilen hadisler var. Bu ayrı. Mesela bir de bazı hadisler var. “Peygamber efendimiz nerde güzel bir kadın görse gider eşi ile yatardı.” Bunu Tirmizi, Buhari, Müslim naklediyor. Bence buna inanmak, Peygamber Efendimize haksızlıktır. Bakın, evimin altındaki bir bakkalın güzel bir kadın gördüğünde gidip eşi ile yatması beni rahatsız eder. Ben o bakkala bir daha güvenmem. Biz Muhammedü’l-Emin’den bahsediyoruz.
Daha konsantre bir şey söyleyeyim. Yani dine sokulan hurafeler var.
HURAFELERİ AYIKLARKEN KULLANDIĞI ÖLÇÜ
- Peki bunları nasıl ayıkladınız? Elinizdeki ölçünüz neydi?
- Kur’an-ı Kerim’e uymayan hiçbir ölçünün peygambere de uymayacağını biliyorum. Kur’an-ı Kerim’de temeli olmayan bir şeyin de Peygamberimiz tarafından söylenmesi mümkün değil. Aslında bizim şu anda yaşadığımız din, Kur’an-ı Kerim’de Allah’ın anlattığı din değil, bir takım “kutup” sayılan, “hoca” sayılan, “gavs” sayılan kişilerin anlattığı şeylerden ibarettir. Bizim inandığımız, Kur’an’daki din değil maalesef.
- Mesela kabir azabı diye bir şey anlatılıyor. Kur’an’da kabir azabı diye bir şey yok aslında.
- Kabir azabı ile ilgili yazılanların bir temeli yok mu?
-Kabir azabı diye bir şey yok. Mesela bunun ötesinde bir şey daha var. Kur’an-ı Kerim’de Sırat Köprüsü’nün “S”si yok. Sırat-ı müstakim diye bir şey var. Sırat-ı müstakimin anlamı “doğru yol üzere olun” diye var. 5 bin yıl yokuş, 5 bin yıl iniş falan filan diye bir Sırat Köprüsü yok.
Kur’an’da namazın kılınmasına ilişkin bir ifade yok denir. Öyle değil. Kesinlikle var. Abdest alma mevsuzu Kur’an’da var. Mesela, Kur’an’da kutuplarda nasıl kılınacağına ilişkin bir hüküm yok sanır. Halbuki var.
En yakın yerleşim yerine göre namaz kılın diyorlar. Diyelim ki ben Grönland’dayım. En yakın yerleşim merkezi diyelim ki Danimarka. Orda da mevsim ve günlerin durumu aynen devam ediyor. Yukardan geldiğine göre muhtemelen Türkiye’ye kadar geliyor. Böyle bir şey olabilir mi? Bulunduğunuz yerin özel şartlarına göre değil de başka türlü olacak. Bu mümkün mü?
KUTUPLARDA NAMAZ KUR’AN’DA VAR
- Peki bu konu nasıl yer alıyor?
- Taha suresi 138. ayet. Allah diyor ki, Güneş doğarken, Güneş batarken, gündüzün uçlarında ve gece vakitlerinde namaz kılın diyor. Böyle bakarsanız, sabah namazı diye bir namaz geçmiyor aslında. Kutuplardaki insan Güneş doğarken namaz kılacak. Güneş 6 ay önce doğmuşsa o zaman kılacak. 6 ay sonra güneş battı orada namaz kılması gerekiyor.
Peygamber Efendimiz bu ayeti nasıl yorumladı? Gece uyuyorsunuz ya oraya bir de yatsı namazı koydu. Gündüz daha uzun olduğu için iki tane namaz koydu. Peygamberi tanımadığımız var sayalım. Elimizde sadece Kur’an-ı Kerim var. Bu ayetten ne anlardık? Gündüz belli zamanlarda namaz kılmayı anlardık.
Taha suresi açık açık vermiş. Bunu en yakın yerleşim yerine çekmemizi ben size söyleyeyim. Danimarka’da gün bazen 2 saat. Peki o zaman ne yapacak orda yaşayan adam. Bu adamın iki saat içinde 4 namaz kılması gerek.
Ya da oruç meselesinde… En yakın yerleşim yerine göre oruç tutacağına göre, 2 saat tutmalı. Allah Kur’an’da ne diyor. “Siyah ipi beyaz ipten ayır edinceye kadar yiyiniz içiniz” diyor. Yani, Güneş aydınlandığından batıncaya kadar.
Bunu söylüyor mu söylüyor. Peki ayetin başında ne diyor. “Ramazan hilalini görenler” diyor. Şimdi kutuplarda adamın ayı görmesi mümkün ve kolay mı? 6 ay gündüzdesiniz. Ayı göremediniz. Bu şartlar orda olmadığına göre orada oruç tutamazsın kardeşim. Çünkü orucun şartları oluşmuyor.
Bakın Allah açık açık “Sizce” diyor. Ama devletin rasatı var. Arabistan’da niçin bir gün önce başlıyor. Orada hilal farklı gözüküyor. Niye tartışıyoruz ki.
RUSLAR BUNUN İÇİN MÜSLÜMAN OLMADI
- Peki bu durumda oralarda İslamın şartı otomatikman 5’ten 4’e inmiyor mu? Ya da namaz kılmak.
- Olur mu kalkmış olur mu? Taha 130’a göre hareket edecek. Yoksa Kur’an-ı Kerim kutupları atlar mı?
Mesela Ruslar sırf bu anlatılamadığı için Müslüman olmadılar. Namaz vakitlerini tam anlatamadıkları için, “Sizin dininiz bizim ihtiyaçlarımıza cevap veremiyor” dediler. Ruslar’ın Hristiyanlığı seçmesinin temelinde bu vardı.
Ekvator bölgesi dışına çıkınca Kur’an cevap veremiyor olabilir mi? Aksi takdirde Kur’an, “yaş kuru her şey bunda var” demesi yanlış olur.
Sizin bir de üzerinde durduğunuz ruh konusu var. Kitabınızda bu konuda da farklı şeyler var.
- İki beden var gibi algılanıyor ve anlatılıyor. Tinsel ve tensel. Öldüğümüz zaman yani tensel bedel bittiğinde ölmüyorsunuz çünkü tinsel beden var ve o ölmüyor. Bu tensel beden çıkıyor ve Allah katına gidiyor. Yani böyle söyleniyor. Orada kıyamete kadar bekleyecek mi? hayır bu kadar da değil. Kabir azabı var deniyor. 3 metrelik yerde Allah bizi sıkıştıracak.
Şimdi şöyle bir resim çiziliyor. Adam Cennetlik diyelim; ölünce yattığı yerden sağa bakıyor. Güzel şeyler görüyor. Ya da Cehennemlikse sola bakıyor ve tırsıyor. Kabir azabı iddiasını güçlendirmek için ruh kavramını iyice besliyorlar.
Oysa İsra suresinin 85’inci ayetinde, “Sana ruh hakkında sorarlar. De ki ruh Rabbimin emrindendir. Onunla ilgili ilim size çok az verilmiştir.”
“Rabbimin emrindendir” ve “çok az bilgi verilmiştir”. Peki bu “az bilgi” nerede verilmiş olabilir. Elbette ki Kur’an’dan başka bir yerde verilemez. Peki, Kur’an’da ruhla ilgili başka tanımlama var mı? Başka tanımlama da yok. O halde Allah ya bilgi vermedi ya da verdiği bütün bilgi bu. Verdiği bilgide ne diyor? “Rabbimin emrindendir.”
Peki Rabbimin emri nedir? Mesela namaz kılmak, Rabbimin mutlak emri değildir. Bu tavsiye niteliğinde bir emirdir. Ama “Ol” kavramı yani “kün feyekün”deki “Ol” O'nun mutlak emrindendir ve O'nun emrinden olan da işte bu "Ol" kavramının aktivasyonudur.
Ruhla ilgili tek ayeti iyi okumalı o zaman. “Rabbimin emridir” değil, “Rabbimin emrindendir.” Ama bu ifade pek çok kişi tarafından “emrindedir” gibi algılanmış, ona göre de yorumlar yapılmıştır.
Allah, insanın yaratılışını anlattığı bölümlerde ya “ona kendi ruhumuzdan üfledik” diyor. Ya da “Ol dedik oldu” diyor. İkisini ayrı ayrı söylüyor. Ama aynı yaklaşımla söylüyor. İkisi aynı anda geçmiyor, ondan söz etmiyorum ama aynı yaklaşımla söylüyor. Onu anlatmaya çalışıyorum.
Yani düğmeye basıp lambayı yakmak gibi. “O zaman bu ruh nereye gidiyor” diyorlar. Geleneksel kalıbı maalesef yıkamıyorlar.
Şehitler bahsini kitabımda uzun uzun anlattım.
- Peki ruh konusundaki bu kadar detaylı bilgilerin kaynağı ne size göre?
- Bakın dinde İsrailiyat diye bir kavram var. Bunlar nasıl başlamış?
- İki beden var gibi algılanıyor ve anlatılıyor. Tinsel ve tensel. Öldüğümüz zaman yani tensel bedel bittiğinde ölmüyorsunuz çünkü tinsel beden var ve o ölmüyor. Bu tensel beden çıkıyor ve Allah katına gidiyor. Yani böyle söyleniyor. Orada kıyamete kadar bekleyecek mi? hayır bu kadar da değil. Kabir azabı var deniyor. 3 metrelik yerde Allah bizi sıkıştıracak.
Şimdi şöyle bir resim çiziliyor. Adam Cennetlik diyelim; ölünce yattığı yerden sağa bakıyor. Güzel şeyler görüyor. Ya da Cehennemlikse sola bakıyor ve tırsıyor. Kabir azabı iddiasını güçlendirmek için ruh kavramını iyice besliyorlar.
Oysa İsra suresinin 85’inci ayetinde, “Sana ruh hakkında sorarlar. De ki ruh Rabbimin emrindendir. Onunla ilgili ilim size çok az verilmiştir.”
“Rabbimin emrindendir” ve “çok az bilgi verilmiştir”. Peki bu “az bilgi” nerede verilmiş olabilir. Elbette ki Kur’an’dan başka bir yerde verilemez. Peki, Kur’an’da ruhla ilgili başka tanımlama var mı? Başka tanımlama da yok. O halde Allah ya bilgi vermedi ya da verdiği bütün bilgi bu. Verdiği bilgide ne diyor? “Rabbimin emrindendir.”
Peki Rabbimin emri nedir? Mesela namaz kılmak, Rabbimin mutlak emri değildir. Bu tavsiye niteliğinde bir emirdir. Ama “Ol” kavramı yani “kün feyekün”deki “Ol” O'nun mutlak emrindendir ve O'nun emrinden olan da işte bu "Ol" kavramının aktivasyonudur.
Ruhla ilgili tek ayeti iyi okumalı o zaman. “Rabbimin emridir” değil, “Rabbimin emrindendir.” Ama bu ifade pek çok kişi tarafından “emrindedir” gibi algılanmış, ona göre de yorumlar yapılmıştır.
Allah, insanın yaratılışını anlattığı bölümlerde ya “ona kendi ruhumuzdan üfledik” diyor. Ya da “Ol dedik oldu” diyor. İkisini ayrı ayrı söylüyor. Ama aynı yaklaşımla söylüyor. İkisi aynı anda geçmiyor, ondan söz etmiyorum ama aynı yaklaşımla söylüyor. Onu anlatmaya çalışıyorum.
Yani düğmeye basıp lambayı yakmak gibi. “O zaman bu ruh nereye gidiyor” diyorlar. Geleneksel kalıbı maalesef yıkamıyorlar.
Şehitler bahsini kitabımda uzun uzun anlattım.
- Peki ruh konusundaki bu kadar detaylı bilgilerin kaynağı ne size göre?
- Bakın dinde İsrailiyat diye bir kavram var. Bunlar nasıl başlamış?
- Sizin bir tespitiniz var sanıyorum.
- Tevrat’ta geçen şeyler var. İncil’de geçen şeyler var. Daha iddialı bir şey söyleyeyim. Ruh bölümünü kaldırırsanız Tevrat ve İncil çöker. Bilindik manadaki ruh kavramını kaldırırsanız hadislerin de çok büyük bir kısmı etkisiz olacağını görürsünüz ki onlar zaten uydurma olanlardır. Bir Müslüman’ın ruhta ısrar etmesi bana çok saçma geliyor. Bilinen anlamdaki ruhtan sadece Kur’an’da bahsedilmez, onun dışındaki her yerde var ruh şu anki haliyle mevcuttur ki bu hali ya da bu geleneksel tanımlar Tevrat'tan ve İncil'den dinimize girmiştir.
- O halde ruh nedir? Sizden dinleyebilir miyiz?
- Demin düğmeye bastığında lambanın yanmasından bahsettim ya, işte ruh bu ışıktır. Başlama enerjisidir. Allah, “Topraktan yarattık, kendi ruhumuzdan üfledik” diyor. Toprakla biçimlendirmiş oluyor.
Canlılık kazandırmaya o ismi (ruhtan üfleme) vermiş. Demin verdiğim lamba örneğindeki gibi. Düğmeye bastığımızda ışık geliyor. Şimdi düşünelik kapattığımızda ışık nere gidiyor. Elbette bir yere gitmiyor. Sadece bağlantı kopuyor.
Yani öldüğümüz zaman ciddi ciddi ölüyoruz. Bunu insanlar niye kabul etmiyor?
- Ruh canlılığını ayakta tutan şey midir?
- Tam anlamıyla yaşama enerjisi. Bazen rüya bağlantılı saçma sapan sorular soruyorlar. “Peki o zaman rüyada oralara giden kişi kim?” diyorlar. Var sayalım ki Ahmet rüyasında bir yere gitti. Orada da seni gördü. Karşılaşanlar ruh ise, Ahmet seni gödüğü halde sen Ahmet’i gördüğünü niçin hatırlamıyorsun?
Kıscası, bize anlatılan ruh, Kur’an’a aykırı bir ruh.
- Siz kitabınızda Cennet için de farklı bir tanımlama yapıyorsunuz. Bildiğimiz algılardan çok farklı.
- Mesela Kur’anda Cennetin katlarından bahsedilir. Mevki ve makamlardan bahsedilir. Hatta dört çeşit Cennet’ten söz edilir ve her birinin yedişer katından söz edilir.
Ölen kişilerin ya cennete, ya cehenneme gittiği söylenir. Kur’an mesela Cennetin de Cehennemin de ebedi olduğu anlatılır. Mesela bir süre Cehennemde yandıktan sonra alnında leke ile Cennete girmek diye bir şey Kur’an’da yok.
Kur’an’da bir süre yandıktan sonra Cehennemden çıkıp Cennet'e gitmek de yok. 370 ayette geçen şu, “Cehennem ebedidir, Cennet de ebedidir.”
- Bahsedilen Cennetin ve Cehennemin ebediliği olamaz mı?
- Hayır hayır. Bahsedilen “ebedi olarak orada kalırlar” ifadesidir.
- Cezasını çektikten sonra Cennete gitme yok mu?
- Asla. Bu şekilde anlaşılabilecek bir tane ayet yok. Hatta ben o bölüme esprili bir başlık attım. Sayfa 228.
“Hoca bir gün toplamış müritleri demiş. Ömründe bir kez bile kelime-i şahadet getiren bir kimse cehennemde yandıktan sonra Cennet’e girecek. Öğrenci sormuş:
Hocam orası solaryum değil miydi?
Bayanlar baylar, solaryuma meraklı iseniz buradakine gidin. Öteki taraftakinin çıkışı yok.”
Bakın Bakara Suresi 90. ayeti ne diyor bakın. “Derler ki ateş bize sadece belli birkaç gün değecektir. Onlara siz Allah katında söz mü aldınız? Eğer öyle ise Allah sözünden caymaz. ”
Şimdi Yahudiler, “belli bir zaman yandıktan sonra çıkıp Cennete gideceğiz” diyorlar. “De ki Allah’tan söz mü aldınız”
Bakın bir sonraki ayette ne diyor? “Hayır. Kim bir kötülük eder de kötülüğü kendisini çepeçevre kuşatırsa, işte onlar Cehennemliktirler. Orada devamlı kalırlar.
- Burada “kötülüğü kendini çepeçevre sararsa” diyor. Ya sarmamışsa?…
- Çepeçevre sarmamışsa Cennete gidecek demek.
- Şunu sormak istiyorum. Kötülüğü çepeçevre sarmamış. Ama kötülük yapmış. Kötülüğü yapan kişinin de bir derecesi olması gerekmiyor mu?
- İşte Cennetin katları bu yüzden var. Birinci kat ile yedinci kat birbirinden çok farklı. Yedinci kata göre birinci kat nerede ise bir Cehennem gibi. Allah o katları boşuna mı anlattı? O katların bir manası var.
- Şöyle bir şey ortaya çıkıyor o zaman: En kötüler Cehenneme gidiyor.
- Tabii. Ayet net. Kim kötülüğü çepeçevre kuşatırsa. Bakara 162 ayet var. “Onların azabı ne azaltılır, ne hafifletilir.” 370 ayet var. Ben bunlardan 40’ını kitabıma aldım. Bunlara baktığınızda hep “ebedi kalmak” ifadesi var.Başka suçlardan dolayı da cehennem azabı var. Ancak onlar için de ceza ebedidir.
Kısacası "Ebedi kalmak" bu konu ile ilgili bütün ayetlerde geçiyor.
- “Onlar için devamlı azap vardır” deniyor. Bu devamlı olmayan azap da var anlamını da ifade etmiyor mu?
- Bana Kur’an’da yanıp da sonra çıkma olduğunu gösteren tek bir ifade gösteremezsiniz. Sadece bir yer var. Onu da yazdım. Hud suresi 107. ayette. “Rabbin dilemesi bir yana, gökler ve yer durdukça, onlar orada temelli kalacaklardır.”
Buradan "Rab dilerse çıkabilirler!" anlamını çıkarıyorlar. “Rabbin dilemesi bir yana” ifadesi bir sonraki ayette, bu şekilde yorumlanmasını engelliyor. “Rabbinin dilediği şey (cenneti yok etmeyi dilemesi) hariç, onlar orada ebedî kalanlardır (kalacaklardır).”
Cennete girdikten sonra bir suç işleyip oradan çıkma ihtimali olmadığına göre bu Allah’ın azametini anlatan bir ayettir. Cennetten çıkma, sonradan girme diye bir şey yok.
- Cennette alt kattakiler için üst kattakilere bakmak bir tür azap dediniz. Sizin anlattığınızdan gerçek Cennetin sadece yedinci kat olduğu anlaşılıyor.
- Tevrat’ta geçen şeyler var. İncil’de geçen şeyler var. Daha iddialı bir şey söyleyeyim. Ruh bölümünü kaldırırsanız Tevrat ve İncil çöker. Bilindik manadaki ruh kavramını kaldırırsanız hadislerin de çok büyük bir kısmı etkisiz olacağını görürsünüz ki onlar zaten uydurma olanlardır. Bir Müslüman’ın ruhta ısrar etmesi bana çok saçma geliyor. Bilinen anlamdaki ruhtan sadece Kur’an’da bahsedilmez, onun dışındaki her yerde var ruh şu anki haliyle mevcuttur ki bu hali ya da bu geleneksel tanımlar Tevrat'tan ve İncil'den dinimize girmiştir.
- O halde ruh nedir? Sizden dinleyebilir miyiz?
- Demin düğmeye bastığında lambanın yanmasından bahsettim ya, işte ruh bu ışıktır. Başlama enerjisidir. Allah, “Topraktan yarattık, kendi ruhumuzdan üfledik” diyor. Toprakla biçimlendirmiş oluyor.
Canlılık kazandırmaya o ismi (ruhtan üfleme) vermiş. Demin verdiğim lamba örneğindeki gibi. Düğmeye bastığımızda ışık geliyor. Şimdi düşünelik kapattığımızda ışık nere gidiyor. Elbette bir yere gitmiyor. Sadece bağlantı kopuyor.
Yani öldüğümüz zaman ciddi ciddi ölüyoruz. Bunu insanlar niye kabul etmiyor?
- Ruh canlılığını ayakta tutan şey midir?
- Tam anlamıyla yaşama enerjisi. Bazen rüya bağlantılı saçma sapan sorular soruyorlar. “Peki o zaman rüyada oralara giden kişi kim?” diyorlar. Var sayalım ki Ahmet rüyasında bir yere gitti. Orada da seni gördü. Karşılaşanlar ruh ise, Ahmet seni gödüğü halde sen Ahmet’i gördüğünü niçin hatırlamıyorsun?
Kıscası, bize anlatılan ruh, Kur’an’a aykırı bir ruh.
- Siz kitabınızda Cennet için de farklı bir tanımlama yapıyorsunuz. Bildiğimiz algılardan çok farklı.
- Mesela Kur’anda Cennetin katlarından bahsedilir. Mevki ve makamlardan bahsedilir. Hatta dört çeşit Cennet’ten söz edilir ve her birinin yedişer katından söz edilir.
Ölen kişilerin ya cennete, ya cehenneme gittiği söylenir. Kur’an mesela Cennetin de Cehennemin de ebedi olduğu anlatılır. Mesela bir süre Cehennemde yandıktan sonra alnında leke ile Cennete girmek diye bir şey Kur’an’da yok.
Kur’an’da bir süre yandıktan sonra Cehennemden çıkıp Cennet'e gitmek de yok. 370 ayette geçen şu, “Cehennem ebedidir, Cennet de ebedidir.”
- Bahsedilen Cennetin ve Cehennemin ebediliği olamaz mı?
- Hayır hayır. Bahsedilen “ebedi olarak orada kalırlar” ifadesidir.
- Cezasını çektikten sonra Cennete gitme yok mu?
- Asla. Bu şekilde anlaşılabilecek bir tane ayet yok. Hatta ben o bölüme esprili bir başlık attım. Sayfa 228.
“Hoca bir gün toplamış müritleri demiş. Ömründe bir kez bile kelime-i şahadet getiren bir kimse cehennemde yandıktan sonra Cennet’e girecek. Öğrenci sormuş:
Hocam orası solaryum değil miydi?
Bayanlar baylar, solaryuma meraklı iseniz buradakine gidin. Öteki taraftakinin çıkışı yok.”
Bakın Bakara Suresi 90. ayeti ne diyor bakın. “Derler ki ateş bize sadece belli birkaç gün değecektir. Onlara siz Allah katında söz mü aldınız? Eğer öyle ise Allah sözünden caymaz. ”
Şimdi Yahudiler, “belli bir zaman yandıktan sonra çıkıp Cennete gideceğiz” diyorlar. “De ki Allah’tan söz mü aldınız”
Bakın bir sonraki ayette ne diyor? “Hayır. Kim bir kötülük eder de kötülüğü kendisini çepeçevre kuşatırsa, işte onlar Cehennemliktirler. Orada devamlı kalırlar.
- Burada “kötülüğü kendini çepeçevre sararsa” diyor. Ya sarmamışsa?…
- Çepeçevre sarmamışsa Cennete gidecek demek.
- Şunu sormak istiyorum. Kötülüğü çepeçevre sarmamış. Ama kötülük yapmış. Kötülüğü yapan kişinin de bir derecesi olması gerekmiyor mu?
- İşte Cennetin katları bu yüzden var. Birinci kat ile yedinci kat birbirinden çok farklı. Yedinci kata göre birinci kat nerede ise bir Cehennem gibi. Allah o katları boşuna mı anlattı? O katların bir manası var.
- Şöyle bir şey ortaya çıkıyor o zaman: En kötüler Cehenneme gidiyor.
- Tabii. Ayet net. Kim kötülüğü çepeçevre kuşatırsa. Bakara 162 ayet var. “Onların azabı ne azaltılır, ne hafifletilir.” 370 ayet var. Ben bunlardan 40’ını kitabıma aldım. Bunlara baktığınızda hep “ebedi kalmak” ifadesi var.Başka suçlardan dolayı da cehennem azabı var. Ancak onlar için de ceza ebedidir.
Kısacası "Ebedi kalmak" bu konu ile ilgili bütün ayetlerde geçiyor.
- “Onlar için devamlı azap vardır” deniyor. Bu devamlı olmayan azap da var anlamını da ifade etmiyor mu?
- Bana Kur’an’da yanıp da sonra çıkma olduğunu gösteren tek bir ifade gösteremezsiniz. Sadece bir yer var. Onu da yazdım. Hud suresi 107. ayette. “Rabbin dilemesi bir yana, gökler ve yer durdukça, onlar orada temelli kalacaklardır.”
Buradan "Rab dilerse çıkabilirler!" anlamını çıkarıyorlar. “Rabbin dilemesi bir yana” ifadesi bir sonraki ayette, bu şekilde yorumlanmasını engelliyor. “Rabbinin dilediği şey (cenneti yok etmeyi dilemesi) hariç, onlar orada ebedî kalanlardır (kalacaklardır).”
Cennete girdikten sonra bir suç işleyip oradan çıkma ihtimali olmadığına göre bu Allah’ın azametini anlatan bir ayettir. Cennetten çıkma, sonradan girme diye bir şey yok.
- Cennette alt kattakiler için üst kattakilere bakmak bir tür azap dediniz. Sizin anlattığınızdan gerçek Cennetin sadece yedinci kat olduğu anlaşılıyor.
Bir de şefaat mekanizması var. Şefaat mekanizması, Cennet’in bir tür yerleşme planı hükmündedir ve cehennemdekilerle herhangi bir ilgisi yoktur.
- Bir de kitabınızda hadislerle ilgili genel bir bakış açısı var. “Sahih olmayan” hadislerin dışlanması var. O ayrı. “Sahih hadisler”le ilgili bir tavrınız var. Onları da yeniden şiddetli bir elemeden geçiriyorsunuz.
- Bu bahsettiğiniz konuya ikinci kitapta daha geniş çaplı girmiş olacağız. Araf suresinde, “Kıyamet saatini kimse bilemez” diyor. Devamında, “Sana soruyorlar Ey Muhammet sanki sen biliyormuşsun gibi de ki onu Allah'tan başkası bilemez.”
Peki bu ayetten sonra Peygamber kalkıp da kıyamet alameti zikredebilir mi? “Fuhşun artması, binaların yükselmesi” falan gibi bir çok şey anlatılır. Bu görüşe şöyle itirazda bulunuyorlar. “Allah kıyamet saatini bilemez” diyor. Alametlerini bilemezler” demiyor.
Alamet neye yönelik bir bilgidir? Kıyamet saatine yönelik. "Kış gelince kar yağacak" ifadesini düşünelim, "kış" karın yağmasının alametidir. Allah ansızın diyorsa alamet denilen şey, Allah'ın zikrettiği "ansızlık" kavramını bozar.
İşte bütün bunlardan sonra Peygamber Efendimizin kalkıp da “Kıyamet'in alametleri şunlardır” der mi?
- O zaman “Kıyamet alameti” denilen şeylerin hepsi hurafe mi?
- Bu işin devamında Mehdi ve Mesih kavramlarına geliyor. Çünkü onlar da kıyamet alameti. Hem Mehdi hem de Mesih kavramı Kur’an’da yoktur.
- İnsanların yıllardır doğru bildiği kavramların üzerine gidiyorsunuz. Belli kesimlerin yönelteceği oklardan çekinmediniz mi?
- İşte bundan dolayı “Haksızlıklar karşısında susanlar dilsiz şeytanlardır” hadisi önem kazanıyor. Bir yerde haksızlık varsa Peygamber Efendimizin yolunda olanlar da ben de susmamalıyız, ben susamam.
- Bir de kitabınızda hadislerle ilgili genel bir bakış açısı var. “Sahih olmayan” hadislerin dışlanması var. O ayrı. “Sahih hadisler”le ilgili bir tavrınız var. Onları da yeniden şiddetli bir elemeden geçiriyorsunuz.
- Bu bahsettiğiniz konuya ikinci kitapta daha geniş çaplı girmiş olacağız. Araf suresinde, “Kıyamet saatini kimse bilemez” diyor. Devamında, “Sana soruyorlar Ey Muhammet sanki sen biliyormuşsun gibi de ki onu Allah'tan başkası bilemez.”
Peki bu ayetten sonra Peygamber kalkıp da kıyamet alameti zikredebilir mi? “Fuhşun artması, binaların yükselmesi” falan gibi bir çok şey anlatılır. Bu görüşe şöyle itirazda bulunuyorlar. “Allah kıyamet saatini bilemez” diyor. Alametlerini bilemezler” demiyor.
Alamet neye yönelik bir bilgidir? Kıyamet saatine yönelik. "Kış gelince kar yağacak" ifadesini düşünelim, "kış" karın yağmasının alametidir. Allah ansızın diyorsa alamet denilen şey, Allah'ın zikrettiği "ansızlık" kavramını bozar.
İşte bütün bunlardan sonra Peygamber Efendimizin kalkıp da “Kıyamet'in alametleri şunlardır” der mi?
- O zaman “Kıyamet alameti” denilen şeylerin hepsi hurafe mi?
- Bu işin devamında Mehdi ve Mesih kavramlarına geliyor. Çünkü onlar da kıyamet alameti. Hem Mehdi hem de Mesih kavramı Kur’an’da yoktur.
- İnsanların yıllardır doğru bildiği kavramların üzerine gidiyorsunuz. Belli kesimlerin yönelteceği oklardan çekinmediniz mi?
- İşte bundan dolayı “Haksızlıklar karşısında susanlar dilsiz şeytanlardır” hadisi önem kazanıyor. Bir yerde haksızlık varsa Peygamber Efendimizin yolunda olanlar da ben de susmamalıyız, ben susamam.
- Yine kitabınızda Kur'an abdestsiz okunabilir diyorsunuz. Bunu açar mısınız?
- Güya hadislere dayandırarak Kur’an’ı abdestsiz okumayın diyorlar. Bunun da bir temeli yok. Diyelim ki gayri Müslim biri islamı öğrenmek istiyor. Ben de bu kişiye Kur’an’ı verdim. Abdesti yok. Nasıl olacak bu. Bu kitap sadece Müslümanlara mı indi, yoksa topyekün olarak insanlığa mı? Abdest, sadece namaz kılmanın şartıdır, her şeyin varın ve yoğun anlatıldığı Kitab'ın içinde Allah'ın ifadesinde.
- Güya hadislere dayandırarak Kur’an’ı abdestsiz okumayın diyorlar. Bunun da bir temeli yok. Diyelim ki gayri Müslim biri islamı öğrenmek istiyor. Ben de bu kişiye Kur’an’ı verdim. Abdesti yok. Nasıl olacak bu. Bu kitap sadece Müslümanlara mı indi, yoksa topyekün olarak insanlığa mı? Abdest, sadece namaz kılmanın şartıdır, her şeyin varın ve yoğun anlatıldığı Kitab'ın içinde Allah'ın ifadesinde.
Kur’an’da, "Kur'an'a abdestsiz dokunmayın" diye bir ifade kesinlikle yok. Sırf bu yanlış inanıştan ötürü kadınlar her ay 10 gün Kur’an’dan uzak duruyorlar. Bir diğer ifade ile kadınlar ömürlerinin üçte birinde kitabımızdan uzak duruyor. Abdestin şart olduğu tek bir yer var. Namaz kılmak için.
- Peki bunların şu veya bu şekilde dinin içine niçin sokulduğunu düşünüyorsunuz?
- Bunu İbn Haldun Mukaddime isimli kitabında çok iyi anlatıyor. Kur’an geldiği zaman oradaki inisanlar ehl-i kitaptı. Onlara bazı şeyleri anlatmak için verilen örneklerin Kur’an’ın hükümleri gibi algılandığını anlatıyor. Recm cezası da Kur’an’da yer almıyor. Buna ilişkin yer alan rivayetler de bir temele dayanmıyor.
Bir hadis var. “Kafayı Allah yarattı, kafaya küfretmeyin” ya da “Yüzü Allah kendi suretinde yarattı, yüze vurmayın.” Sorarım size, kafayı Allah yarattı da bacağı başka birisi mi? Aslına bakarsanız, bu yüz yaratma meselesi Tevrat’ta ve İncil’de geçiyor. Kur’an’da “Allah doğmamış ve doğrulmamıştır” diyor.
Münafık Abdullah bin Seleme, İslam'a hadis diye 4 bin hurafe soktuğunu idamı sırasında bizzat kendisi söylüyor. İşin vahim tarafı da bunların hangilerinin doğru olduğu bilinmiyor. O halde yapılması gereken, Kur'andaki ayetlerin sağlamasını hadislerle değil, hadislerin sağlamasını Kur'an'daki ayetlerle yapmaktır.
- Peki bunların şu veya bu şekilde dinin içine niçin sokulduğunu düşünüyorsunuz?
- Bunu İbn Haldun Mukaddime isimli kitabında çok iyi anlatıyor. Kur’an geldiği zaman oradaki inisanlar ehl-i kitaptı. Onlara bazı şeyleri anlatmak için verilen örneklerin Kur’an’ın hükümleri gibi algılandığını anlatıyor. Recm cezası da Kur’an’da yer almıyor. Buna ilişkin yer alan rivayetler de bir temele dayanmıyor.
Bir hadis var. “Kafayı Allah yarattı, kafaya küfretmeyin” ya da “Yüzü Allah kendi suretinde yarattı, yüze vurmayın.” Sorarım size, kafayı Allah yarattı da bacağı başka birisi mi? Aslına bakarsanız, bu yüz yaratma meselesi Tevrat’ta ve İncil’de geçiyor. Kur’an’da “Allah doğmamış ve doğrulmamıştır” diyor.
Münafık Abdullah bin Seleme, İslam'a hadis diye 4 bin hurafe soktuğunu idamı sırasında bizzat kendisi söylüyor. İşin vahim tarafı da bunların hangilerinin doğru olduğu bilinmiyor. O halde yapılması gereken, Kur'andaki ayetlerin sağlamasını hadislerle değil, hadislerin sağlamasını Kur'an'daki ayetlerle yapmaktır.
Şimdi Kur’an’ı okuyarak Müslüman olan birini düşünün. “Kıyamet saatini kimse bilemez” diyor. Sonra da biri gelip diyor ki, Peygamberimiz, “Kıyametin şunlar şunlar şunlar olduktan sonra kopacağını söylüyor” derse ne dersiniz?
İşte bundan dolayı Kur’anı okuyarak Müslüman olanlar daha güçlü bir imana sahip oluyorlar.
- Bir de Kur’dan’da Hz. Adem’den söz ediliyor, Havva’dan bahsedilmiyor diyerek anlattıklarınız var.
- Adem kelimesi aslında çoğul bir ifade. Yani Adem, "Yaratılan ilk insanlar" demektir. “İzmir’i Yunan bastı” dediğinizde tekil bir kişiden söz etmiyorsunuz. “Almanla savaştık” dendiğinde de Alman bir kişi değildir.
İşte bundan dolayı Kur’anı okuyarak Müslüman olanlar daha güçlü bir imana sahip oluyorlar.
- Bir de Kur’dan’da Hz. Adem’den söz ediliyor, Havva’dan bahsedilmiyor diyerek anlattıklarınız var.
- Adem kelimesi aslında çoğul bir ifade. Yani Adem, "Yaratılan ilk insanlar" demektir. “İzmir’i Yunan bastı” dediğinizde tekil bir kişiden söz etmiyorsunuz. “Almanla savaştık” dendiğinde de Alman bir kişi değildir.
Adem, Kur’an’da 24 kez geçiyor. 17 yerde çoğul anlamı var. Peki Adem, beyaz mıydı, zenci miydi? Ya da çekik gözlü müydü? Muhtemelen bu soruya beyaz olanlar beyaz, zenci olanlar da zenci diyeceklerdir.
Oysa popülasyonuna baktığımızda gen havuzu denilen ortak detaya göre dünyanın sonuna kadar kırmızı gözlü insanın olması mümkün görünmüyor. Peki Adem diyelim ki beyaz idi. Zenciler nasıl oldu? İşte ateist buradan kendine bir yol buluyor. Bunu evrimle bile anlatamazsınız.
Oysa popülasyonuna baktığımızda gen havuzu denilen ortak detaya göre dünyanın sonuna kadar kırmızı gözlü insanın olması mümkün görünmüyor. Peki Adem diyelim ki beyaz idi. Zenciler nasıl oldu? İşte ateist buradan kendine bir yol buluyor. Bunu evrimle bile anlatamazsınız.
Eğer Adem ilk ve tek insansa onun bir rengi olmalı değil mi? Herhalde ki gözleri çekik, belden aşağısı beyaz yukarısı da siyah değildi. Bir defa Adem’in tek bir kişi olduğunu kabul etmek, Kur’an’ın anlatımına terstir ve yaratılış konusunu çözümsüzlüğe ve kaosa sokar.
Acaba Allah Havva’dan neden bahsetmiyor Kelam’ında? Çünkü Havva da Adem denilen grubun bir üyesidir de ondan. Adem ilk yaratılan insanlara verilen genel bir addır.
Bunu anlarsak ki Allah böyle söylüyor; böylece yıllardan beri tartışılan kardeşler arası evlilik saçmalığı da gündemden düşmüş olur, tabii ki Kur’an’dan hareket ederek konuyu irdelerseniz. Çünkü Allah Adem’in bir kişi olduğunu asla söylememiştir.
hüseyin demirkıran 12 Yıl Önce
erdal beyin unuttuğu bazı şeyler olduğuna inanıyorum yorumlarını yaparken,mesela fıkıh ilmi yazarlık gibi değildir. yazarlıkta yorum ve anşatım cok önemlidir ama fıkıhta belli deliller ve gerceklere göre dayanılarak hareket edilir.ayet ve hadisleri kendi bildiğimiz şekilde yorumlamamalıyız başka anlamlar ve içerikler taşıyor olabilir.örneğin diyorki bence bu ayet bu anlamı taşımıyor diyor . buna o karar veremez bence demek olmamalı şundan dolayı yada gerceklik tanımlamalı sayın yazarımız.neyse yorumları ona iat , ve onu bağlar ama bana gercekçi ikna edi,çi gelmiyor . yazarımıza bundan sonraki haytında başırılar dliyorum.