Bölgemizde AK parti ve CHP farkı

Geçen Çarşamba akşamı sorumlu olduğum mahalle olan yeni mahalle yönetiminin toplantısına katıldım. Malum, meclis üyelerinin sorumlu oldukları mahallelere her ay en az bir defa gitmeleri zorunluluk Ak partide. Mahallenin sorunlarından sonra, gündem üye kayıt performansına geldi.

Sorumlu ilçe başkan yardımcısı mahallenin performansını masaya yatırarak, hedeflenen değerleri yakalamak için hangi çalışmaların yapılması gerektiğini müzakereye açtı. Ak nokta çalışması mı olmalı, Pazar çıkışlarında stantlar mı kurulmalı, Ev ziyaretleri mi yapılmalı gibi çalışma yöntemleri masaya yatırıldı. En uygun olarak Cumartesi günü küçükköyde tüm gün stand kurulup üye kayıt çalışması yapılmasına karar verildi ve iki grup halinde on kişi görevlendirildi.

Klasik siyasi anlayış ,” bayram değil seyran değil, nereden çıktı bu çalışma” diyebilir,” seçime daha iki yıl var, zaten iktidarız ne lüzum var” düşüncesi içinde, elindeki iktidar nimetinin tadını çıkarabilir.

Oysa Ak partililer Temmuz 2013 tarihine kadar Gaziosmanpaşa’da 100.000 üye hedefini belirlemişler, bunun için aylık yapılması gereken üye miktarını ise 3.000 olarak hesaplamışlar, her mahalleye düşen üye miktarını nüfusla orantılı belirlemişler ve çalışmaya başlamışlar. Her hafta bu veriler kontrol ediliyormuş bizzat ilçe başkanı tarafından. Ben mahalle başkanlarının kendi aralarında en çok üye kazandırma çalışmalarıyla yarıştıklarını biliyorum.

Gaziosmanpaşa’nın nüfusunun % 20’den fazlasının bir partinin kayıtlı üyesi olduğunu düşünün. Üstelik bu üyelik öyle kâğıt üzerinde üyelik değil, aktif üyelik. Her yeni üyenin ilçe yönetim kurulu üyelerinden, meclis üyelerinden, il genel meclis üyelerinden  “hayırlı olsun “ şeklinde aranıp,” bir arzularının olup olmadığını” soran birisi olarak da, bu üyelerin, sandık müşahitlerinin aktif birer Ak parti çalışanı olduğunu da gözlemledim. Bölgemizdeki tüm ilçelerde durum hemen aynı, Sultangazi, Bayrampaşa, Eyüp ve Arnavut köy’de de çalışmalar aynı sürat ve aynı şevkle devam ediyor.

Şimdi gelin bir ilçe düşünün, seçmen nüfusunun yaklaşık % 30’u bir partinin kayıtlı üyesi olsun, seçimde aldığı ortalama oy’da % 60 civarında olsun. Buna rağmen gece gündüz daha fazla oy alabilmek için çalışsınlar.

Diğer taraftaki rakip parti ise bir yılda altı tane ilçe başkanı değiştirsin, üç tane il başkanı değiştirsin, değil sıkıştığı % 40 bandından oy alabilmeyi,  partililerden oluşan ilçe delege listesinde, kendi arasında ve İl başkanlığıyla ihtilafa düşsün. Sevgili Ahmet Gürbüz, öğrendiğime göre bu zor görevi üstlenmiş ve CHP’nin Gaziosmanpaşa ilçe başkanlığı görevine atanmış ( Her ne kadar CHP’li dostlarım, bu kayyum görevidir deseler de ) . Kongreye kadar ilçeyi götürüp, kongrede aday olması bekleniyormuş.

Öyle ya da böyle, şu an görev ona tevdi edildiğine göre, çok büyük bir yükün altına girmiş. Kendisine başarılar diliyorum ve Ak parti karşısında bu  “mission imposibble “ görevinin hayırlı olmasını diliyorum. CHP ilçe başkanlığı görevine niçin “mission impossible” dediğimin açıklamaları yukarıdadır zaten.

Ortalama kararsız seçmen, yukarıdaki koşullar altında hangi partiye oy verir acaba ?