2 Mayıs 1999 günü, Meclise girdiğimde körü körüne tek tipleştirici, batılılaşma projesi ilk defa başarısız oldu. O anda rejim bir şok geçirdi.

TBMM, milletin bir meclisi olması gerekirken, kendini bir devlet makamı olarak gördü. Rejim savunucuları ilk defa 'bu işte bir yanlış var' dedi. Bu yüzleşme ve öfke hepimize bir tokat attı. Rejim savunucuları ilk defa şapkalarını önüne koyarak, 1920'lerden 1990'lara gelindiğinde 'bu kadının bu mecliste olmaması gerekiyordu, biz nerede hata yaptık?' dediler.

Bu rejimin, siyasal anlamda benim gibi düşünen partimin mensubu ya da sosyal anlamda benim gibi düşünmeyen, bir kadın olarak benim mecliste bulunmamı bile islami bulmayacak partimin yine mensubu olan erkeklerle hiçbir problemi olmadı. Onların hepsi yemin ederken, problem kadının kimliği üzerinden gelişti.

Bir öğrencinin "O gün ile ilgili keşkeleriniz var mı?" şeklindeki sorusuna Kavakçı, "Keşkelerim var. Birşey değişir miydi bilmiyorum ama mecliste kopan o gürültüden sonra ara verildiğinde dışarı çıkmam büyük bir hataydı. Bir şey değişir miydi? Onu bilmiyorum. Genel manada partime getirdiğim eleştiriler var. Strateji eksikliği affedilir bir şey değildi. Maalesef partimiz gerektiği gibi davranamadı. Çok şükür bugün mecliste öyle bir sorun söz konusu değil. Bunların hiçbiri yapılan hak ihlalini meşrulaştırmaz" şeklinde yanıt verdi.