Sahip olduğunuz ne varsa odur sizin bu dünyadaki imtihanınız.
Hiç kimse yoktur ki, değer vermediği bir şey olmasın.
Kimi azı, kimi çoğu, kimi sağlığı, kimi de sevdikleri ile imtihandadır bu dünyada.
Bu hayatta hiçbir şey yoktur ki bedelsiz olmasın. Ama erken, ama geç.
Neye değer verirseniz biliniz ki imtihanınız ve  ödeyeceğiniz bedel onunladır.
‘’Dervişe sormuşlar derdin nedir diye, Derviş söylesem Sır, söylemesem kader,
Varın gidin işinize benim odumun benim ataşıma yeter diye,
 
Herkes elindeki odunu kadar hesaba çekilecektir.
Varsa elinizde ataşınızı yakacak odununuz önce onunla yetinmeyi bilmeli.
Başkasından gelecek odun ya borçtur, ya da koftur.
Önemli olan odunu nasıl biriktirdiğin, nasıl ateşleyeceğin, kimleri ısıtacağındır.
 
Biraz geçmiş tarih bilgisi olanlar bilir, Atlantik okyanusunda Bermuda Şeytan üçgeninde kaybolduğu varsayılan gemi ve uçakları.Bu öykülerden biri de, 
2 Temmuz 1955 tarihinde New York'tan Miami'ye 57 yolcu ve dört kabin görevlisi ile kalkan uçak,   
Bermuda Şeytan Üçgeni ‘ne varana kadar 914 numaralı Pan Am uçuşu için rutin bir yolculuktu.
Uçak ve içindekiler birden bire kayboldu ve yıllarca hiçbir şekilde haber alınamadı. Tüm araştırmalar sonuçsuz kaldı.
 
Aradan 37 yıl geçmişti ki, 21 Mayıs 1992 tarihinde Uçak;
Venezüella'nın başkenti Caracas'taki hava üstünde kule görevlisi Juan’nın şakın bakışları altında öğle saatlerinde,
Birden bire 914 numaralı Pan Am uçuşu  yoktan var oldu.
Gözle görünüyor olsa da garip bir şekilde radarda görünmüyordu. 
Pilot kuleye anons etti 57 yolculu Pan  Amerikan Havayolları 914 numaralı New York Miami uçuşuyuz diyerek İniş izni aldı.
Aradan tam 37 yıl geçmişti uçak sadece 1800 km yol almıştı. Pilot dâhil  Uçaktan inen herkesin, Kaybolanlarla kimliği birebir tutuyordu. Sanki aradan 37 yıl geçmemiş gibiydiler. 
Onları karşılayanlar ve uçağın Pilotu dâhil  tüm yolcular bir garipti.
Bunun kimi efsane olduğunu,  kimi gerçek olduğunu bilir.
 
Hayat; bu efsanede kaybolan Uçak ve mürettebatın aradan 37 yıl geçmesine rağmen sanki hiç bir şey, yokmuş aradan 37 yıl geçmemiş, sadece bir gün yaşanmış olarak ortaya çıkması gibi kaybolup gidiyor.                                                       
Değer verip kazandığımızı her şey bir gün ortadan kaybolup gidecek.                                                         
Önemli olan neyi, nerede, kimle, kimler için ve niçin paylaşıp yaşadığındır.
 
Doğru;  İnsan kaderini yaşar ancak kendi çizdiği kaderini yaşar.
Tercih ettiğin, değer verdiğinin, önemsediğin ne varsa onu yaşarsın.
Netice; Bizim bu hayat pahalılığında böyle bahane üretecek suçu başkalarına atacak bir efsanemiz yok.
Suçlu Sen, ben, O, hepimiz. Ahlaken ve Mizanen doğru olmadıkça bu kaderleri yaşayacağız maalesef.
 
Siyaseten, ticareten ve Ahlâken tez zamanda kendimize gelmeli, bu buhrandan kurtulup güzel günleri  yaşaması gereken, genç
nesillerimize örnek olmalıyız.  Ez Cümle; Kim bir iyilik yaparsa o muhakkak sahibini ve karşılığını bulacaktır. Selam ve hürmetle,