Önümüzdeki yerel seçimin kritik kentinin İstanbul olacağı belliydi. İktidar savaşları her açıdan İstanbul üzerinden sürüyor.
Hem CHP gibi siyasi aktörler hem de paralel yapı bütün yoğunluğuyla İstanbul'a abanmış durumda. Siyaset kulislerinde bunun adı da konulmuş: "İstanbul düşürülecek..."
En son AK Parti iktidarını kuşatmaya yönelik polis- yargı operasyonunun düğmesine de İstanbul'dan basıldı.
Bakanların istifasıyla sonuçlanan bu süreçle yetinilmeyeceği de biliniyor. Çünkü 17 Aralık darbesini aratmayan bir başka girişimden söz ediliyor.
Bunun merkezi de yine İstanbul... CHP-Cemaat ilişkisinin tohumları da bu şehirde atıldı. Son bir iki yıl içinde garip bir trafik vardı ve cemaatin etkinliklerinde sık sık CHP'li siyasi aktörler görülmeye başladı.
Aslında son dönemde İstanbul yakından izlenseydi neler olup bittiği de anlaşılırdı.
Ama en ilgincine Gezi olaylarında tanık oldum. Birkaç kez gittiğim Gezi Parkı'nda nedense daha önce çok dile getirilen "F tipi polis" suçlamasından ve "Kahrolsun ABD emperyalizmi" sloganından hiç söz edilmiyordu.
Gezi'de ilk ateşi yakan 31 Mayıs sabahı 05.00'teki çadır yakmaları ve polis şiddeti olmasına rağmen sanki aralarında "gizli" bir anlaşma varmış gibi o kadar farklı kitlenin bu sessiz kabulü enteresandı.
Oysa daha cumhuriyet mitinglerinden Ergenekon sürecine, her olayda polise yönelik suçlama belliydi. Belki de "Düşmanımın düşmanı dostumdur" anlayışıydı söz konusu olan...
Bu garipliği Gezi Parkı'nı birlikte gezdiğim CHP'li arkadaşlarıma aktardığımda onların da şaşırdığını ama tebessümle karşıladıklarını gördüm.
İşin bu yanı kadar şu sorunun cevabı da önemli: Gezi'yi ateşleyen 31 Mayıs sabahı saat 05.00'te çadırların yakılmasıydı. Peki, bu çadırları kim ve neden yaktı?
Bir soru daha: Gezi kalkışmasıyla ilgili soruşturmayı hangi savcı veya savcılar yürüttü? Acaba bu savcıların seçilmesi de bilinçli bir tercih miydi?
Yazının Devami İçin Lütfen Linki Tıklayınız
Güncelleme Tarihi: 27 Aralık 2013, 16:57
Yazının Devami İçin Lütfen Linki Tıklayınız
