2012 Londra Olimpiyatları’ndan iki ay önce annesini kaybetti. Kalbindeki acı ve bileğindeki sakatlığa rağmen oyunlara katıldı. Türkiye’ye özlemle beklediği ilk altın sevincini o yaşattı. Baba Beyler Tazegül, “Oğlum 9 yaşına kadar anne sütü içti.” derken bunu duyan oğul Servet gözyaşlarına boğuldu, madalyasını merhume anne Gültan Hanım’a armağan etti. İngiltere’den dönüşünde hemen İzmir’de bulunan annesinin mezarı başına giden millî tekvandocumuz, başarısını tüm Türkiye’nin dualarına bağladı. 1988 Almanya, Nürnberg doğumlu olan Servet, Zaman’a samimi açıklamalar yaptı.

    Tatamiye her çıktığında annesine verdiği sözün aklına geldiğini belirten Servet Tazegül, “Federasyon Başkanımız Metin Şahin’in sayesinde annemin son aylarında hep yanındaydım. İki ay Almanya’da kamp yaptım ve annemin dualarıyla olimpiyatlara gittim. Allah tüm annelerin evlatlarına dualarını kabul eylesin.” dedi. Londra’da İstiklâl Marşı’nı okutarak hayalini gerçekleştirdiğini vurgulayan 24 yaşındaki tekvandocumuz, zirveye giden yolda her daim yanında olan hocası Ali Şahin’i de unutmadı. Türkiye’deki desteğin enerjisini hep yanında hissettiğine dikkat çeken Servet Tazegül, anne acısını iyi bilen Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın, “Ülken için altın madalyayı al Servet.” sözlerini aklından çıkarmadığını dile getirdi. Çok fazla yorulmadığına, çünkü duaların kendisine ekstra güç verdiğine işaret eden Servet şöyle devam etti: “Elbette maçlar zordu. Ancak Türk halkının enerjisini arkamda hissettim. Başbakan’ımızın başarı dileklerinin ayrı bir motivasyonu oldu. Öğütlerini hiçbir zaman unutmadım. Malum zor bir dönemden geçiyoruz. Duaları için Türk halkına teşekkür ediyorum. Allah herkesten razı olsun. Bizi desteklemeye devam etsinler. Onları çok mutlu edeceğiz.” Olimpiyatların ardından Erdoğan’ın madalya alan kafileyi Başbakanlık Konutu’nda kabul ettiğini anlatan Servet, yaklaşık bir saatlik görüşmenin samimi bir ortamda gerçekleştiğini aktardı.

HAYALLERİM YOK, HEDEFLERİM VAR!

Başta Federasyon Başkanı Metin Şahin olmak üzere birçok isme borçlu olduğunu anlatan Servet Tazegül, teşekkür listesini saymayı da ihmal etmedi. “Antrenörlerim Ali Şahin ve Nurettin Yılmaz; Şakir, Cihat ve Muammer hoca. Kamp müdürümüz Metin Bey. Masöründen doktoruna şampiyonlukta herkesin büyük emeği var. Elbette annem vefat ettikten sonra babam ve ablalarımın desteği. 2004’te dünya şampiyonu oldum. O günden beri Ali Şahin hocamın emeği var. Milli takımda hiç ayrılmadık. Yenildiğim zamanlarda en büyük moral kaynağımdı. Onunla 4 yıl daha çalışma fırsatı yakaladık. 2016’daki olimpiyatlar için çalışmalara başladım. Rio’da yine altın alacağım. Benim hayallerim olmaz, hedeflerim var.”

    Hayata gözlerini açtığı Almanya’da kalma sebebi olarak ailesinin orada ikamet etmesini gösteren genç tekvandocumuz, Türkiye’ye taşınmayı düşündüğünü ifade etti: “Türkiye’nin düzenine tam alışamadım. Ama inşallah ileride burada oturacağım. Sporculuk hayatım boyunca Almanya’da kalacağım. Çünkü orada kurulu bir düzenim var. Maçlar olmayınca haftada 3-4 kez formda kalmak için çalışıyorum. Maç periyotlarına girince günde çift idman yapıyorum.” Ailesindeki tekvando sevgisine değinen Servet, ablasının 14 yaşına kadar bu sporla uğraştığını, yeğenleri ve amca oğullarının Türkiye şampiyonalarında birincilik kürsüsüne çıktıklarını bildirdi. Çoğu zaman mütevazı gibi görünen Servet, iddialı konuşmaktan da kaçınmadı: “Kendime has bir tekniğim var. Önceleri ağabeylerimin maçlarını izliyordum ve örnek alıyordum. Herkesten bir şeyler kapıp bugünlere geldim. Londra’da çekindiğim tekvandocu yoktu. Kendi sıkletimde (68) çekindiğim hiçbir sporcu yok. “Bayanlar 67 kiloda gümüş madalyaya uzanan Nur Tatar’ı metheden Servet Tazegül, Türkiye’de, Vanlı gururumuz Nur gibi birçok yeteneğin keşfedilmeyi beklediğini belirtti.

ALMANYA’YI DEĞİL TÜRKİYE’Yİ SEÇTİM

Almanya, Hollanda ve Belçika şampiyonu oldum. Benim sıkletimdeki Türk sporcular mağlup olmasına rağmen bana, “Seni seçmelere çağıracağız.” diye söz verip tutmadılar. Hocam, “Bu çocuk yetenekli.” dedi; ancak benimle kimse ilgilenmedi. Orada kırgınlık yaşadım. 2003’te Türkiye’ye gelmedim. Önceki federasyon yurtdışındakileri desteklemiyordu. Federasyon Başkanımız Metin Şahin göreve gelince hocamla görüştü ve milli takıma seçildim. Benim buralara gelmemde Başkan’ımın büyük yardımları oldu. Almanya ise ben 2011’de dünya şampiyonu olduktan sonra ve beni istedi. Ancak ben tercihimi çoktan yapmıştım. Babamın en büyük isteği de Türkiye adına yarışmamdı.