Kazandıklarını kar kaybettiklerini zarar görür.
Kazanırken zannedersin ki bunlar benim hakkım der, kimseyi takmaz paylaşmazsın,
Kaybederken zannedersin sebep başkası,
Sevgiyi yüreğinizden asla çıkarmayın,
Sevginin açmadığı bir kapı yoktur, taki tüm iyilikler bitene kadar.
İyi kalpli olmayı, yardım etmeyi ve saygılı davranmayı saflık sananlar var... Oysa Allah iyileri mükâfatlandıracak vaadidir...
Kimileri Kabil, kimileri Habil misalidir.
Bazı yerler Ker bela kadar kasvetli, bazı yerler Cennet kadar lütuftur.
İnsan; yalnızlığa dayanır da, bir başına kalmaya asla,
Yaşlanmak ve hasta olmak hoş değildir, duvarlara baka baka.
Zaman ve sabır taşları çatlar, Gözler hep bir dost arar.
''Merhaba, günaydın, hayırlı akşamlar, nasılsın'' diye soran biri olmalı İnsanın.
Bir telefonu, kapı zili çalmalı, arayanı soranı olmalı.
Zor değildir, çayı bardakta karıştırıp tek başına içmek,
Ama ''çaya kaç şeker alırsın? Diye soranı olmalı'' bir ses duymalı İnsan.
Teknolojinin ve tüm olumsuz görsel hayatın özendirildiği Algıyla yönetilen bu devirde her zamankinden daha çok ihtiyaç var dostluklara ve muhabbetlere, dertleşmeye ve paylaşmaya.
Ellerden telefon ve tabletlerin düşmediği evler ve meclislerden, sözlü sohbetlere, sessiz sinema, beştaş ve isim-şehir vb. Oyunlarına geçilmedikçe bulamayız dostu da huzuru da.
Virüs belasıyla dünyada hiçbir devlet ve kanun gücünün yapamayacağı İnsanlığın evlere hapsini… Görüyor ve yaşıyorken, yakınımızda ya da uzağımızda gözümüz önünde bir-bir giden canları görmekten bile ders almayan İnsanlık, Acaba nereye koşuyor.
"İnsan, ne garip bir varlıktır ki; bırakıp gideceği muhakkak olan yere bu kadar önem veriyor, gidip kalacağı muhakkak olan yeri ise hesaba katmıyor. Kazandığı paraya seviniyor da, ömrünün azaldığına üzülmüyor.
İnsanoğlu kazandığı Siyasi ve ekonomik güce güveniyor da, kaybedeceği hayatı, dostlarını görmüyor.
Ezan okunur gitmeye vakti yok, Nefes alacak maske engel, tel edecek benden bir şey ister korkusu.
Geldiği yeri unutturan dünyalık kazanımlar, Sela okununca fayda etmiyor.
Gel eyyy güzel dostlar hep beraber,
Gönülden isteyerek, başkalarına bahane bulmadan, şart koşmadan, diyet ödettirmeden.
Son nefes gelmeden dosta ve doğruluğa giden güzellikleri anlatalım, yaşayalım.
Ne kazandık ki ne götürelim. Hoş bir sedadan başka.
İyi olanın dünyası da Ahireti de akıbeti de hayır olur.
Kötüleri dostu bile sevmez sadece sever gözükür.
Nasıl demiş atalarımız,
Güzel gören, güzel düşünür.
Göz odur ki dağın arkasını göre, akıl odur ki başa geleceği bile…
Ahmet Girgin 4 Yıl Önce
Güzel bir yazı tebrik ederim
Yalçın büyükbaş 4 Yıl Önce
Tebrikler kalemine saglık
Recep AYYILDIZ 4 Yıl Önce
Yazılarını merakla takip ediyorum. Çok doğru bir değerlendirme tebrikler
Yusuf Çağman 4 Yıl Önce
Tebrikler Mustafa hocam ancak kişi sevdiği ile haşır olur. Dost benimsemiş isem dostumu kötü değildir. Velhasıl Kötü dost edinmiş isem bende kötüyümdür. Ey dost kaldır beni düştüğüm yerden.